Live onder de brug |
organisation: Café Den Draak artist: Rielemans Family
|
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Woensdagavond stond in eerste instantie niet aangevinkt in mijn agenda maar door een telefoontje van één van de leidende (of lijdende) organen van het Loodscafé te Aarschot kwam daar meteen verandering in. Er werd beslist om tegemoet te komen aan onze minister van mobiliteit en openbare werken om ons te gaan verplaatsen met het openbaar vervoer. Ook voor het concert van 'Coldplay' te Brussel kwam die oproep en daarmee wil ik de 'L'eidende figuren van onze belastingstaat er toch even op attent maken dat dit niet zo evident is. Ik ben zowiezo nog verplicht om tot het station te rijden om de volgende reden. Ter plaatse raken is niet zo het probleem maar terug thuis is een ander paar mouwen. Ik nodig onze 'leiders' uit om hun privé chauffeur eens aan de kant te laten en zelf eens een cultureel event te gaan beleven met bus en trein. Einddoel is wel terug thuis raken zonder een kamer met belastinggeld te betalen. Who dares? Soit, ik spreek toch tegen dovenmansoren en dus trokken we met de 'tsjoek tsjoek' op risico van eigen leven richting station van 'Berchoem'. Na aankomst volgde er nog een kleine wandeling doorheen de 'Cogels-Osylei' waar hoogst waarschijnlijk geen zone vreemde woningen te vinden zijn, of toch? Heel wat Nederlandse nummerplaten maar die staan hier uiteraard voor andere redenen dan het bijwonen van een concert... Café Den Draak aan de Draakplaats is nog zo een van die ongesponsorde etablissementen die hun zuur verdiende centen in een evenement durven te steken met als titel 'Live onder de brug'. Niet gerelateerd naar het nummer van de 'Red Hot Chilli Pepers', evenmin naar de vrije vertaling van 'Sous Les Ponts De Paris' door Katastroof maar gewoon het bezetten van een vrij plaatsje onder een spoorwegbrug met als doel de aanwezigen een onbezorgde gratis muzikale avond te bezorgen. Hoofd act van de avond was niemand minder dan onze wereldberoemde Rielemans familie maar eerst werd het woord gegeven aan 'Croque Manouche'. Deze Antwerpse 'Swing Manouche' band ontstond aan de voet van de kathedraal of zoals La Estarella het in 1953 zo mooi kwam te verwoorden aan die 'Oh Lieve Vrouwe Toren'. Het waren gitaristen Ben van Bortel en Daniel van Espen die in 2013 het als straatmuzikant wilden proberen en zo als snel in contact kwamen met enkele collega's zoals trompetist Angelito Calvo Pérez. In 2015 kwam Jasper De Roeck als nieuwe contrabassist bij de groep. Ook Gorik Elaut doet als violist dienst bij deze formatie maar zal denkelijk door de warmte bevangen zijn geweest want vanavond 'doen' ze het als Quartet. Nummers als 'Lulu Swing' en 'Night and Day' vinden hier meer dan behoorlijk wat aanhoorders en dit ondanks de tropische temperaturen. 'B-Train' is dan wel een zeer toepasselijk nummers deze locatie in acht nemend. Heerlijke opener op een zonnige zomerse avond. Mijn hoop werd al vlug werkelijkheid toen ik zag dat de voltallige 'Rielemans' familie aanwezig tekende. Het was hun voorvader Roots Rielemans die door het schrijven van 'Time of Day' de bal aan het rollen bracht. Al vlug vonden zijn nakomelingen dat die 'legacy' niet zomaar mocht verloren gaan en dus kwamen Josephine, Hermine, Eduard en Joseph Rielemans, samen met hun verre Mexicaanse neef Gerardo Rielemans, deze 'The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra' op te richtten. Gewoonweg kort, de Rielemans Familie. Helaas is deze 'onder de brug' niet meteen de juiste omgeving om een intiem en hoogstaand concert als dit te laten doorgaan maar nood breekt wet. Aanwezig vele cultuur liefhebbers en in eerste instantie ook veel sympathisanten van de 'familie'. De 'clochards' uit de 'Cogels-Osylei', die waren er niet. Misschien nog vlug het zwembad aan het bijvullen met ons 'luxe' drinkwater?. Uiteraard staat het werk uit hun debuutalbum 'Time of Day' volop in de kijker. Nummers als 'Caravana', 'Deep In Our Soul' en uiteraard de titeltrack van hun debuutplaat overstemde het donkere geluid van de voorbijkomende treinen. Eduard Rielemans was nog opmerkzaam genoeg om de treinen fijnzinnig te laten passeren alvorens aan het woord te komen. Andere storende elementen was de 'Wattman' die zijn tram '11' zo stil mogelijk om de brug probeerde te loodsen. Prachtig en betoverend was zonder meer het instrumentale 'The Landlord and his Maiden' en het laatste woord in de eerste set was voor Hermine en Eduard met 'The Rest Of My Life'. Tijdens set 2 kregen we uiteraard ook de rest van het album te horen en al vlug werden er ook enkele danspasjes gezet bij het horen van 'Sentimental Blue'. Dat Roots Rielemans muzikanten als Ry Cooder, Brendan Cocker en Townes Van Zandt moet hebben gekend staat buiten kijf, zeker wanneer deze muzikale familie Townes zijn 'Blaze's Blues' kwamen te brengen. Afsluiters als 'Worried Man Blues' dat in 1940 nog werd opgenomen door Woodie Guthrie bracht nog wat extra schwung in de menigte en dan werd het tijd voor de apotheose. Een Mexicaanse fluit, een Chinese Ruan, een Amerikaanse fiddle en twee akoestische gitaren brachten met 'Lookin' For a Deeper Well' de diverse culturen nader tot elkaar in een waanzinnig prachtig en diepgaand nummer en zo kwam deze fijne en hoogstaande Ameriana avond helaas tot een einde...and now last train to Aarschot!
Album Report: Time of Day (The Infamous Roots Rielemans Family Orchestra) |
more pics on |